( Nie ) ostrość widzenia Krzysztofa Strzody.

Uwielbiam urodę fotografii Krzysztofa. Oglądając je, czuję się niemal ich autorem. Tak jak Krzysztof fotografując ulegam stanom ekscytacji pozorną banalnością otaczającego i przenikającego nas Świata. Skupienie na niepowtarzalnym, ciężar pamięci kamienia, czas umykający na poruszonym niebie. Dostrzeganie światła i logika kadrów jest synonim pytania o sens wszystkiego. Fotografia Krzysztofa to walka z powierzchownością widzenia i myślenia. Nie da się sfotografować tego co ważne ale dzięki fotografii można się do tego zbliżyć. Sens nie tkwi w wizualnej warstwie fotografii a wzrok nie jest podstawowym zmysłem jej zrozumienia. Liczy się tylko poszukiwanie a zmysłowość zdjęć jest nagrodą dla widza.

Ambalaż

"Pociągają mnie rzeczy, które są właściwie niewidzialne" - Yota Yoshida 

Meta-foto-fizyka. ZPAF

Nie ma czegoś takiego jak fakty, tylko interpretacje.

                                     F. Nietzsche  

Ambalaż

A więc nie będzie już tak, jak było i jest dotychczas, nie będę wychodził, szedł, zataczał koła i wracał, nie będzie w ogóle dni, tych kartek, co się przerzuca albo wydziera i mnie, lecz długie, ciągnące się dziś, bez wymiarów i granic, i bez światła i mroku, dawne ułomne pojęcia – kiedy i gdzie, i co – zatrą się bezpowrotnie, i wszystko stopi się w jedno, i zatrze się ostatecznie, aż po zupełne nic, nie będące czymkolwiek i nie mogące być, nic bez życia i śmierci, o właśnie, coś takiego, i tylko jakiś głos, senny i monotonny, będzie wokół rozbrzmiewał, tak, tylko to, nic więcej, głos który niegdyś był twoim.

Samuel Beckett – No właśnie co  

Ambalaż

Ambalaż

Ambalaż

Estragon – oznajmia: „Nic nie da się zrobić”. Na co drugi bohater – Vladimir – odpowiada: „Zaczynam się skłaniać ku temu”. Samuel Beckett