Życie nie jest sprawiedliwe. Zajęło mi to trochę czasu, zanim to zrozumiałam, ale okazuje się, że los zawsze znajdzie sposób, żeby cię rozczarować.
Alexandra Bracken
Życie nie jest sprawiedliwe. Zajęło mi to trochę czasu, zanim to zrozumiałam, ale okazuje się, że los zawsze znajdzie sposób, żeby cię rozczarować.
Alexandra Bracken
Zawsze lubiłem ławki. Są znakiem wycofania, dystansu, łagodnej marginalizacji na obrzeżu świata. Są nieocenionym punktem obserwacyjnym, dogodnym schronieniem, bezpieczną przystanią na poboczu drogi dla tych, którzy potrafią się zatrzymać. Spędziłem wiele godzin na ławkach, kontemplując świat. Istnieją ławki cudowne, niestosowne, wysoce nieprawdopodobne, które stoją w niewiarygodnych miejscach. Człowiek siedzący na ławce nie należy już do rzeczywistości, a w każdym razie się od niej odcina. To proste siedzisko czyni zeń poetę i porusza jego horyzonty. Jeśli istnieje jakieś miejsce, które nie podlega tumultowi świata, jest nim właśnie ławka.
Laurent Graff
Gdzie patrzę prawym okiem moje życie marne/ Jak zwykle z przyjściem zmroku idzie pod latarnię.
Rafał Wojaczek
Jennifer Lynn Barnes
Arlekinie, Arlekinie, nie ma serca w piersi twojej, nikt ci nie da – jakże poznasz wszystkie ludzkie niepokoje?
Jerzy Połomski
Czuła się jak garnek z gotującą się wodą, którego nie zdjęto z ognia i jeszcze przyspawano mu pokrywkę.
Katarzyna Kacprzak
Tonę w zamęcie, gdzieś wysoko ponad mną światło tańczy na powierzchni, a po drugiej stronie czeka powietrze. Czeka, abym wziął oddech.
Mark Lawrence
Łukasz Kałębasiak
Mój nieodłączny przyjaciel, druh serdeczny, cichy, spokojny, w każdej chwili gotowy do pomocy…
Żałowałem, że jest jedynie rowerem i nie potrafi mówić.
Kazimierz Nowak
Sándor Márai
Jeśli nie znamy prawdziwych odpowiedzi, to tylko dlatego że wciąż nie wiemy, jakie zadawać pytania.
Jeff VanderMeer
Joseph popycha drewniane drzwi, rozsuwa zasłony z ciemnego aksamitu i wchodzi do kawiarni Prowincja. Płomienie wszystkich świeczek migoczą. Twarze z ciepłego wosku podnoszą wzrok, by zobaczyć obsypaną cukrem czapkę i płaszcz podwiewany wiatrem. Zewnętrzne ściany są tutaj wewnętrznymi. Cegły mają kolor czekolady i cynamonu, spoiwo zaś wanilii. Schody o barwie piernika nie prowadzą w żadne konkretne miejsce. A może ku życiu obrazków, ołówków, zegarów, dusz. Bo - popatrz - ludzie czytają! Piszą! Rysują! A zegary? Tak, na każdej półce jest tu kolekcja budzików Sława, żaden z nich nie chodzi, bo czas tutaj odmierzany jest łyżeczkami kawy.
James Hopkin
Strach to grzech pierworodny. Prawie całe zło świata wywodzi się z faktu, że ktoś się czegoś boi.
Lucy Maud Montgomery
Wszyscy są jakoś zadowoleni ze swoich miejsc, które im wyznaczyło przeznaczenie i łańcuch genów. Wykonują skromnie, co im każe Wielka Entropia. A ja obrażam się na los, na swoje ograniczenie, na Pana Boga. Pragnę czegoś, czego nie mogę. Marzę o tym, czego nie będzie.
Tadeusz Konwicki