Wabi-sabi (jap. 侘寂, わび・さび, 侘び・寂び) – jeden z estetycznych zmysłów Japonii, sztuka odnajdywania piękna w niedoskonałości, w rzeczach prostych i skromnych, opiewanie piękna normalności i autentyczności, mądrość naturalnej prostoty i wyzwolenie od uprzedzeń, surowy spokój, elegancka prostota.
Świadomość, która odnosi się do piękna możliwości odczuwania głębi i bogactwa natury pośród spokoju. W dziedzinie estetyki może być używana w wąskim znaczeniu i postrzegana jako „charakter estetyczny” oraz w szerokim znaczeniu jako „pojęcie idealne”. Opiera się na negatywności, prostocie i wyciszeniu.
Pierwotnie wabi i sabi miały różne znaczenia, ale obecnie zlały się w jedno, zapisywane wabi-sabi, oznaczające piękno odnajdywane w spokojnej prostocie i ascetycznym wyrafinowaniu.
Wikipedia
