Ambalaż. Odkrycie.

10kg.

Ambalaż.

Ambalaż. Jest dobrze.

Ambalaż. Agnieszka.

Ambalaż.

Ambalaż.

Ambalaż. Iluminacja.

Ambalaż. Harley-Davidson.

Ambalaż. Skomplikowanie.

Słońce.

Tadeusz Różewicz- "Wiosna"
siedzę gdzieś
ale nie wiem gdzie
wszystko jest stare odwieczne
słońce drzewa kwiaty
dziewczęta z papierosem w buzi
chłopięta ze słowem kurwa
(też w buzi) to młody las
wszystko jest stare
ja też jestem stary
jak własny dziadek
„Wnuk” przemknął mimo
na rowerze górskim wrzeszcząc
zdrogistaradupo
oniemiałem
a potem przekląłem gówniarza
pojechał dalej
a ja mam
wyrzuty sumienia
Śmieje się ze mnie
Ja też...

Niespodzianka, roczek z Aleksandrą.

2005:09:10 15:59:38. Krzysztof Niesporek.

                                                             fotografia:  Kasia Wolny

Zapamiętane. Prof. nadzw. dr hab. Leszek Szurkowski

Różewicz Tadeusz

Przyszli żeby zobaczyć poetę

przyszli żeby zobaczyć poetę
i co zobaczyli?

zobaczyli człowieka
siedzącego na krześle
który zakrył twarz

a po chwili powiedział
szkoda że nie przyszliście
do mnie przed dwudziestu laty

wtedy jeden z młodzieńców
odpowiedział
nie było nas jeszcze
na świecie

przyglądałem się
czterem twarzom
odbitym w zamglonym lustrze
mojego życia
usłyszałem
z bardzo daleka
ich głosy czyste i mocne

nad czym pan teraz pracuje
co pan robi

odpowiedziałem
nic nie robię
dojrzewałem przez pięćdziesiąt lat
do tego trudnego zadania
kiedy "nic nie robię" robię NIC

usłyszałem śmiech
kiedy nic nie robię
jestem w środku
widzę wyraźnie tych
co wybrali działanie

widzę byle jakie działanie
przed byle jakim myśleniem

byle jaki Gustaw
przemienia się
w byle jakiego Konrada

byle jaki felietonista
w byle jakiego moralistę

słyszę
jak byle kto mówi byle co
do byle kogo

bylejakość ogarnia masy i elity

ale to dopiero początek   

Ambalanż.

Nakło.

Ambalaż.

Nakło. Pamięci Krzysztofa N.

Ambalanż.

Gruszki.

Demiurgos - mówił mój ojciec - nie posiadł monopolu na tworzenie - tworzenie jest przywilejem wszystkich duchów. Materii dana jest nieskończona płodność, niewyczerpana moc życiowa i zarazem uwodna siła pokusy, która nas nęci do formowania. W głębi materii kształtują się niewyraźne uśmiechy, zawiązują się napięcia, zgęszczają się próby kształtów. Cała materia faluje od nieskończonych możliwości, które przez nią przechodzą mdłymi dreszczami. Czekając na ożywcze tchnienie ducha, przelewa się ona w sobie bez końca, kusi tysiącem słodkich okrąglizn i miękkości, które z siebie w ślepych rojeniach wymajacza.


Bruno Schulz

Poduszki.

Oliwki.

Krzysiu ....dlaczego !?

Samotność.

Samotność

Siedzę i słucham ciszy. Pokój jest po prostu wybielony wapnem. Czasem na białym suficie wystrzeli kurza łapka pęknięcia, czasem płatek tynku obsuwa się z szelestem. Czy mam zdradzić, że pokój mój jest zamurowany? Jakżeż to? Zamurowany? W jakiż sposób mógłbym zeń wyjść? Otóż to właśnie: dla dobrej woli nie ma zapory, intensywnej chęci nic się nie oprze. Muszę sobie tylko wyobrazić drzwi, dobre stare drzwi, jak w kuchni mego dzieciństwa, z żelazną klamką i ryglem. Nie ma pokoju tak zamurowanego, żeby się na takie drzwi zaufane nie otwierał, jeśli tylko starczy sił, by mu je zainsynuować.

Bruno Schulz

Słowa.

SŁOWA

słowa zostały zużyte
przeżute jak guma do żucia
przez młode piękne usta
zamienione w białą
bańkę balonik

osłabione przez polityków
służą do wybielania
zębów
do płukania jamy
ustnej

za mojego dzieciństwa
można było słowo
przyłożyć do rany
można było podarować
osobie kochanej

teraz osłabione
owinięte w gazetę
jeszcze trują cuchną
jeszcze ranią

ukryte w głowach
ukryte w sercach
ukryte pod sukniami
młodych kobiet
ukryte w świętych księgach
wybuchają
zabijają

TADEUSZ RÓŻEWICZ

Ambalaż.

Ambalaż. Antoni 02.

Niebo.

Transgresja

Szatnia.

Ambalaż. Marzec 2016

Ambalaż. Antoni 01.

Szkolenie.

Dzień kobiet.

Ambalaż.

Kawa.

Ambalaż.

Ambalaż.

                     

Jest taki pomnik

 * fragmenty   

ktoś zostawił blaszaną puszkę
po piwie

...

Ty pozostałeś sobą nie tracisz
dobrego humoru i kamienną
ręką z brzucha wystającą
jak z granitowej beczki
błogosławisz mi
Tadeuszowi Judzie z Radomska
o którym mówią że
jest „ateistą”
ale mój Dobry Papieżu
jaki tam ze mnie ateista
ciągle mnie pytają
co pan myśli o Bogu
a ja im odpowiadam
nieważne jest co ja myślę o Bogu
ale co Bóg myśli o mnie

Tadeusz Różewicz

Ambalaż.

Podróż.

Wieczór.

biel się nie smuci
ani weseli
tylko się bieli

uparty
mówię do niej
że jest biała

ale biel nie słucha
jest ślepa
głucha

jest doskonała

i staje się
bielsza
powoli powoli

Tadeusz Różewicz  

Proszę nie dotykać prac.

PoMarańcza.