Jan Jakub
Jan (stgr. Ἰωάννης od hebr. rdzenia יחנ – łaska) – imię męskie pochodzenia biblijnego. Po hebrajsku יוחנן (Jochanan) oznacza „Jahwe jest łaskaw”. Według Ewangelii imię to nosił prorok Jan Chrzciciel oraz apostoł Jan Ewangelista. Zostało ono przejęte najpierw do greki, a potem do łaciny. Rozpowszechniło się we wszystkich krajach chrześcijańskich.
Jakub – imię męskie. Wywodzi się od hebrajskiego Jaaqob – „ten, którego Jahwe ochrania”.
Imię to było znane w Mezopotamii w brzmieniu Ja-ah-qu-ub-el i w Egipcie Ja’qob-hr. W Polsce imię Jakub znane jest od XIII wieku w formach i ze zdrobnieniami: Jakuś, Jakób, Jakob, Jakow, Jekub, Jokob, Jokub, Jakusz, Jakuszek, Jakubek, Jakubko, Kiba, Kusz, Kuszęt, Kubuś, Kubek, Jaksa, Kuba.
Dawniej pisano je przez „ó”, ale w 1936 wprowadzono reformę ortograficzną. Zmieniając niektóre zasady wprowadzono m.in. pisownię tego imienia przez „u” (Jakób → Jakub).
Wikipedia
